igitur considerato David populo suo constituit super eum
tribunos et centuriones
et dedit populi tertiam partem sub manu Ioab et tertiam in
manu Abisai filii Sarviae fratris Ioab et tertiam sub manu
Ethai qui erat de Geth dixitque rex ad populum egrediar et ego
vobiscum
et respondit populus non exibis sive enim fugerimus non
magnopere ad eos de nobis pertinebit sive media pars ceciderit
e nobis non satis curabunt quia tu unus pro decem milibus
conputaris melius est igitur ut sis nobis in urbe praesidio
ad quos rex ait quod vobis rectum videtur hoc faciam stetit
ergo rex iuxta portam egrediebaturque populus per turmas suas
centeni et milleni
et praecepit rex Ioab et Abisai et Ethai dicens servate
mihi puerum Absalom et omnis populus audiebat praecipientem
regem cunctis principibus pro Absalom
itaque egressus est populus in campum contra Israhel et
factum est proelium in saltu Ephraim
et caesus est ibi populus Israhel ab exercitu David
factaque est ibi plaga magna in die illa viginti milium
fuit autem ibi proelium dispersum super faciem omnis terrae
et multo plures erant quos saltus consumpserat de populo quam
hii quos voraverat gladius in die illa
accidit autem ut occurreret Absalom servis David sedens
mulo cumque ingressus fuisset mulus subter condensam quercum et
magnam adhesit caput eius quercui et illo suspenso inter caelum
et terram mulus cui sederat pertransivit
vidit autem hoc quispiam et nuntiavit Ioab dicens vidi
Absalom pendere de quercu
et ait Ioab viro qui nuntiaverat ei si vidisti quare non
confodisti eum cum terra et ego dedissem tibi decem argenti
siclos et unum balteum
qui dixit ad Ioab si adpenderes in manibus meis mille
argenteos nequaquam mitterem manum meam in filium regis
audientibus enim nobis praecepit rex tibi et Abisai et Ethai
dicens custodite mihi puerum Absalom
sed et si fecissem contra animam meam audacter nequaquam
hoc regem latere potuisset et tu stares ex adverso
et ait Ioab non sicut tu vis sed adgrediar eum coram te
tulit ergo tres lanceas in manu sua et infixit eas in corde
Absalom cumque adhuc palpitaret herens in quercu
cucurrerunt decem iuvenes armigeri Ioab et percutientes
interfecerunt eum
cecinit autem Ioab bucina et retinuit populum ne
persequeretur fugientem Israhel volens parcere multitudini
et tulerunt Absalom et proiecerunt eum in saltu in foveam
grandem et conportaverunt super eum acervum lapidum magnum
nimis omnis autem Israhel fugit in tabernacula sua
porro Absalom erexerat sibi cum adhuc viveret titulum qui
est in valle Regis dixerat enim non habeo filium et hoc erit
monumentum nominis mei vocavitque titulum nomine suo et
appellatur manus Absalom usque ad hanc diem
Achimaas autem filius Sadoc ait curram et nuntiabo regi
quia iudicium fecerit ei Dominus de manu inimicorum eius
ad quem Ioab dixit non eris nuntius in hac die sed
nuntiabis in alia hodie nolo te nuntiare filius enim regis est
mortuus
et ait Ioab Chusi vade et nuntia regi quae vidisti
adoravit Chusi Ioab et cucurrit
rursum autem Achimaas filius Sadoc dixit ad Ioab quid
inpedit si etiam ego curram post Chusi dixitque Ioab quid vis
currere fili mi non eris boni nuntii baiulus
qui respondit quid enim si cucurrero et ait ei curre
currens ergo Achimaas per viam conpendii transivit Chusi
David autem sedebat inter duas portas speculator vero qui
erat in fastigio portae super murum elevans oculos vidit
hominem currentem solum
et exclamans indicavit regi dixitque rex si solus est
bonus est nuntius in ore eius properante autem illo et
accedente propius
vidit speculator hominem alterum currentem et vociferans
in culmine ait apparet mihi homo currens solus dixitque rex et
iste bonus est nuntius
speculator autem contemplor ait cursum prioris quasi
cursum Achimaas filii Sadoc et ait rex vir bonus est et nuntium
portans bonum venit
clamans autem Achimaas dixit ad regem salve et adorans
regem coram eo pronus in terram ait benedictus Dominus Deus
tuus qui conclusit homines qui levaverunt manus suas contra
dominum meum regem
et ait rex estne pax puero Absalom dixitque Achimaas vidi
tumultum magnum cum mitteret Ioab servus tuus o rex me servum
tuum nescio aliud
ad quem rex transi ait et sta hic cumque ille transisset
et staret
apparuit Chusi et veniens ait bonum adporto nuntium domine
mi rex iudicavit enim pro te Dominus hodie de manu omnium qui
surrexerunt contra te
dixit autem rex ad Chusi estne pax puero Absalom cui
respondens Chusi fiant inquit sicut puer inimici domini mei
regis et universi qui consurgunt adversum eum in malum
contristatus itaque rex ascendit cenaculum portae et
flevit et sic loquebatur vadens fili mi Absalom fili mi Absalom
quis mihi tribuat ut ego moriar pro te Absalom fili mi fili mi